متخصصان ارتباطات بحران میگویند آتشسوزیهای آلبرتا محیطی پیچیده و دائماً در حال تغییر را برای مقاماتی که تلاش میکنند اطلاعات را با مردم به اشتراک بگذارند، ایجاد کرده است.
تخلیهشدگان در هفته گذشته از ارتباطات – از دولتهای استانی و محلی – شکایت کردهاند و به شکافهای اطلاعاتی، مشکلات سیستم هشدار اضطراری استان و اطلاعات متناقض بین منابع اشاره کردهاند.
دوشنبه شب در تالار شهر با حضور صدها نفر در شمال غربی آلبرتا، ارتباطات به عنوان یک موضوع مشترک ظاهر شد و ساکنان از نحوه توزیع اطلاعات سوال کردند و از مناطق تخلیه شده عکس خواستند.
ترور گرانت، رئیس آتش نشانی شهرستان گراند پریری و رئیس بخش مرکز عملیات اضطراری، گفت: «مطمئناً نگرانیهای زیادی در مورد ارتباطات وجود داشت، در مورد اطمینان از اینکه ما بهروزرسانیهای مکرر را با اطلاعاتی که آنها به دنبال آن هستند ارائه میکنیم. بعد از جلسه.
سه آلبرتایی که در زمینه ارتباطات بحران و آتشسوزی تخصص دارند، میگویند آتشسوزیهای جنگلی امسال چالشهای منحصربهفردی را برای کسانی که مسئول انتشار اطلاعات هستند، ایجاد میکند.
آنها می گویند بسیاری از افرادی که اطلاعات را با مردم به اشتراک می گذارند، احتمالاً اعضای جوامع تحت تخلیه، ساعات طولانی کار و در شرایط سخت هستند.
داریل بلک، یکی از ساکنان ادمونتون که کار کرده است، میگوید: «شناخت عوامل استرسزا که آنها احساس میکنند و انتخابهایی که آگاهانه برای کمک به جامعه انجام دادهاند، اغلب به هزینه خانههای خود و خانوادههایشان، واقعاً مهم است. در رهبری بحران و مدیریت اضطراری برای بیش از 30 سال.
بلک گفت که بسیاری از افرادی که در طول همهگیری در مراکز هماهنگی اضطراری کار میکردند، اکنون روی واکنش به آتشسوزی کار میکنند و احتمالاً همچنان در تلاش برای تصمیمگیری سریع، خستگی و فرسودگی را تجربه میکنند.
بلک که در واکنش به آتشسوزیهای چاکگ کریک و فورت مک موری شرکت داشت، میگوید: «هر یک از این افراد بهترین کار را انجام میدهند.
در حال تغییر شرایط
متیو لمون، مربی برنامه مدیریت بلایا و اضطراری در NAIT، گفت که برقراری ارتباط در طول یک بحران همیشه چالش برانگیز است، اما در حال حاضر با آتش سوزی های بسیار بیشتر از آن.
او گفت: «رفتارهای آتشسوزی به سرعت تغییر میکند، این واقعاً به تغییرات آبوهوا و شرایط محیطی بستگی دارد، و اگرچه ما تمام اطلاعاتی را که احتمالاً میتوانیم در حال حاضر به دست آوریم، میخواهیم، این همیشه ممکن نیست.»
لیمون گفت که تخلیهشدگان به طور قابلتوجهی نگران وضعیت خانههای خود هستند، اما دسترسی به برخی مناطق و انجام ارزیابی خسارت ممکن است هنوز برای امدادگران اولیه ایمن نباشد.
استفان لاکروا، مدیر عامل آژانس مدیریت اضطراری آلبرتا، روز شنبه گفت که دود آنقدر غلیظ است که ناظران مناطقی را که با هواپیما بررسی میکنند نمیتوانند خواص را ببینند.
لیمون گفت که ارتباطدهندههای بحران به خوبی آموزش دیدهاند و بر به اشتراک گذاشتن آنچه میدانند، آنچه که مقامات در حال حاضر انجام میدهند و آنچه دیگران میتوانند در پاسخ به آن انجام دهند تمرکز میکنند.
او گفت که اعتمادسازی، مختصر بودن و به اشتراک گذاری اطلاعات به موقع و دقیق مهم است.
روزهای 16 ساعته
گزارشهای متعدد پس از آتشسوزی بر روی شکافهای ارتباطی و پیامهای مختلط به اشتراک گذاشته شده با ساکنان متمرکز شدهاند.
جردن ردشاو، کارگردان، میگوید: «وقتی در مورد ارتباطات صحبت میکنیم، فکر میکنم واقعاً آسان است که آنها را بهطور بالقوه به اندازه کافی خوب نبینند یا نیازهای خاصی را برآورده نمیکنند، اما مدیریت آنها بسیار پیچیده و بسیار دشوار است. در روابط عمومی کشور
ردشاو سه سال و نیم را در فورت مک موری زندگی و کار کرد و ارتباطات شهرداری منطقه ای وود بوفالو را در طول آتش سوزی سال 2016 مدیریت کرد و ارتباطات را در طول بهبودی هدایت کرد. او اکنون در کلگری زندگی می کند.
او گفت که آتشسوزیهای جنگلی بهویژه از منظر ارتباطات چالشبرانگیز هستند، زیرا شرایط در حال تغییر، عدم اطمینان و صلاحیتهای متعدد مرجعیت است.
در طی واکنش اولیه به آتش سوزی، رنشاو و همکارانش 40 ساعت متوالی کار کردند، حتی اگر دو بار به آنها دستور تخلیه داده شد. او گفت که تیم متعاقباً هفته ها 16 ساعت در روز کار کرد.
او گفت: “من درک می کنم و واقعاً با تجربه تخلیه و عدم دسترسی به خانه شما، وقفه در امرار معاش و مشاغل همدلی دارم.”
افرادی هستند که در آنجا واقعاً سخت کار میکنند، من به شما تضمین میدهم که خیلی چیزها را رها میکنند، از خانوادههایشان وقت میگیرند تا جامعه را در اولویت قرار دهند.»