در یک صبح گرم سه‌شنبه، کف محل انتقال زباله بنف تقریباً به همان اندازه خالی است، انبوه زباله در گوشه‌ای نشان دهنده ارزش یک روز زباله است.

همه آنها در نهایت به محل دفن زباله می روند، به این معنی که سیب های دور ریخته شده، جعبه های مقوایی و بطری های پلاستیکی که از لابه لای سطل زباله بیرون می آیند، منبع ناامیدی برای کارلا بیتز هستند.

Bitz، هماهنگ‌کننده محیط‌زیست شهر گفت: «آنچه در اینجا می‌توانید ببینید این است که بخش خوبی از این مواد می‌توانست کمپوست یا بازیافت شده باشد.

بنف برنامه های بزرگی برای تغییر آن دارد.

مانند سایر شهرداری‌های آلبرتا، این شهر اهداف بلندپروازانه‌ای را برای کاهش زباله تعیین کرده است، با هدف منحرف کردن 70 درصد زباله‌های دفن زباله تا سال 2028 و در نهایت ارسال هیچ زباله به محل دفن تا سال 2050.

بیتز گفت که این شهر در حال حاضر زباله های دفن زباله خود را در مقایسه با سطوح قبل از همه گیری حدود 30 درصد کاهش داده است.

اما ادامه حرکت سوزن به معنای ایجاد مسیر خود به جلو به عنوان یک شهر در داخل یک پارک ملی است که شرایط منحصر به فرد خود را دارد.

بیتز می‌گوید: «ما نمی‌توانیم لزوماً فقط به راه‌حل‌هایی نگاه کنیم که در جوامع دیگر مؤثر بودند و آن‌ها را در جوامع خود به کار ببریم.

اینجا برای یک زمان خوب، نه برای مدت طولانی

بیتز در طول این مدت با CBC News صحبت کرد تور از سایت انتقال زباله شهر، ابتکاری با هدف ایجاد شفافیت در مورد اینکه زباله ها و بازیافت شهر به کجا ختم می شود.

این سایت به خودی خود یک مقصد نهایی نیست – بلکه یک پیت استاپ در مسیر رسیدن به جای دیگری است – اما بیتز گفت که هدف آنها حفظ مواد در داخل استان است. پلاستیک ها به یک مرکز Lethbridge که توسط EFS-plastics اداره می شود، مقوا به کاغذ Capital مبتنی بر کلگری و تشک ها به یک بازیافت کننده دیگر کلگری، Re-Matt فرستاده می شوند.

تصمیم گیری برای انجام این کار با آن تشک ها به سختی یک تصمیم کوچک بود. بین هتل‌هایی که مبلمان خود را ارتقا می‌دهند و کارگران فصلی که به داخل و خارج آپارتمان‌ها می‌روند، محل انتقال زباله حداقل 500 تشک در سال دریافت می‌کند.

آنها یکی از شاخص‌های چالش‌های مرتبط با زباله هستند که در جامعه‌ای به وجود می‌آیند که در آن مردم اغلب در حال رفت و آمد هستند.

بیتز گفت، ممکن است شخصی برای یک قرارداد شش ماهه به بنف نقل مکان کند و زمانی که در شهر است به وسایل خانه و اثاثیه نیاز داشته باشد. پس از پایان کار، آنها باید به همان سرعت از شر آن موارد خلاص شوند.

او گفت: “ما می بینیم که بسیاری از این اقلام به محل دفن زباله ما ختم می شوند.”

مشاغل در حال پیشرفت هستند، ساکنان نیاز به کار دارند

در حالی که شهر به تازگی ممنوع شد بیتز گفت که انجام این کار در سطح مسکونی دشوار خواهد بود. بر خلاف جوامعی که پیکاپ کنار خیابان دارند، مردم در بنف از سطل های جمعی و ضد خرس استفاده می کنند که اجرای کمپوست و بازیافت اجباری را غیرممکن می کند.

او گفت: “ما فکر می کنیم که احتمالاً مفید خواهد بود، اما انجام آن بسیار سخت است زیرا سیستم ناشناس است.”

نرخ فعلی انحراف زباله برای بخش تجاری شهر 55 درصد و برای بخش مسکونی 32 درصد است.

برای رسیدن از اینجا به صفر خالص، بیتز گفت که شهر نه تنها باید زباله‌های مسکونی بیشتری را منحرف کند، بلکه باید راه‌حل‌هایی مانند «مرکز استفاده مجدد از آن» در سایت انتقال زباله‌های شهر ارائه دهد: مکانی که مردم می‌توانند اثاثیه ناخواسته را رها کنند و وسایل خانه مستعمل را به صورت رایگان تحویل بگیرید.

او گفت: «حتی مهمتر از کمپوست سازی و بازیافت این است که به نحوه مصرف و کاهش مصرف نگاه کنیم. “این واقعاً علت اصلی همه اینها است.”

در حالی که چالش های پیش رو وجود دارد، فردریک سینفوگو، سرکارگر بازیابی منابع بنف، مطمئن است. او به مدت 12 سال در سایت انتقال زباله کار کرده است و قبلاً تفاوت شب و روز را در نحوه برخورد مردم با زباله های خود دیده است.

Sinfuego گفت: “مردم قبلاً زباله های خود را بدون در نظر گرفتن دسته بندی آنها می ریزند.”

“با حمایت 100 درصدی شهر از [zero-waste target]، من فکر می کنم این کار شدنی است.”