لیزا یانگ، دانشمند علوم سیاسی، از نمودارهای جریان آنلاین برای توضیح فراز، نزول و زیگ زاگ های سیاست آلبرتا استفاده می کند. در طول دوره انتخابات، او اتفاقات بزرگ کمپین را در یک سریال تکراری برای CBC Calgary ترسیم کرده است.

ما اعلامیه ها، بحث ها و تبلیغات را دیده ایم (تبلیغات بسیار زیاد!). ما نظرسنجی ها و سایر نظرسنجی ها و پیش بینی صندلی ها را خوانده ایم.

و هنوز کاملاً مشخص نیست که نتیجه چه خواهد بود.

اولین نمودار جریان امروز بهترین حدس من را در مورد نتیجه، از احتمال زیاد تا کم، ارائه می دهد.

با نگاهی به نظرسنجی‌ها و پیش‌بینی‌های کرسی‌ها در هفته آخر، نتیجه محتمل‌تر یک برد UCP است، یا یک برد باریک (برنده ۴۶ تا ۵۰ کرسی)، یا کمی کمتر، با بیش از ۵۰ کرسی.

این بهترین نتیجه ممکن از دیدگاه دانیل اسمیت است، زیرا ممکن است حداقل یک سال قبل از اینکه سیاست داخلی UCP زندگی او را جالب کند، به او پیشنهاد دهد. هر چه تعداد کرسی های بیشتری کسب کند، مدت بیشتری می تواند MLA های جاه طلبی را که فکر می کنند برای شغل او مناسب تر هستند، نگه دارد.

البته، این احتمال وجود دارد که حزب NDP یا UCP تنها با 44 یا 45 کرسی در مجلس 87 کرسی، یک پیروزی کم نظیر به دست آورند.

یا NDP ممکن است با 46 کرسی یا بیشتر به پیروزی محدودی دست یابد. این نتیجه کمترین امکان درام را به ما ارائه می دهد. پریمیر نوتلی به مدت چهار سال، یا تا زمانی که تصمیم بگیرد زمان کناره گیری فرا رسیده است.

هر چند وحشی به نظر برسد، فکر نمی‌کنم این احتمال را که 17 سال گذشته سیاست آلبرتا رویای بدی بوده است را رد کنیم.

(برای خوانندگان جوان من، کمی پیشینه. اول، برای درک واقعی پیچش طرح، باید ارجاع به داستان را درک کنید. قسمت اول فصل 9 از درام تلویزیونی کلاسیک دالاس. نویسندگان فیلمنامه خودشان را در گوشه ای مضحک جمع کرده بودند که مجبور شدند تمام فصل 8 را پاک کنند: معلوم شد که این فقط یک رویا بوده است. دوم، شما باید به رقابت رهبری PC در سال 2006 فکر کنید. جیم دینینگ، مدیر بازرگانی کلگری، برنده شد و در اولین رای گیری اول شد. اما قوانین عجیب و غریب آن رقابت رهبری که به مردم اجازه می‌دهد بین اولین و دومین رای‌گیری به حزب بپیوندند، به اد استلماچ، نامزد مقام سوم، اجازه می‌دهد تا از پشت در رقابت‌ها پیروز شود. اگر دینینگ پیروز می شد، آیا می توانست سلسله PC را برای یک یا دو دهه دیگر تمدید کند؟ ما هرگز نخواهیم دانست.)

دانیل اسمیت، نخست وزیر مخاطره آمیز

چه می‌شود اگر UCP یک برد محدود، چیزی در محدوده 46 تا 50 کرسی به دست آورد؟ حزب با داشتن تقریباً تمام کرسی‌های خارج از کلگری و ادمونتون، به اضافه 10 یا بیشتر در کلگری، می‌تواند دولت تشکیل دهد و انتظار دارد برای یک دوره چهار ساله کامل در دولت بماند.

این گروه احتمالاً شامل تعدادی از چهره‌های مؤسسه UCP مانند تایلر شاندرو و دمتریوس نیکولایدس است. آنها به سختی صندلی های خود را حفظ می کردند و در مورد تردیدهای رای دهندگان در مورد رهبر خود چیزهای زیادی از درها شنیدند. این گروه همچنین شامل همه تازه‌واردانی است که آلبرتا را پس بگیرید که در حزب استخدام شده‌اند.

جلسات گروه می تواند جالب باشد.

اسمیت احتمالاً فوراً در یک الزام برای ادامه کارش غوطه ور خواهد شد. او می خواهد دوستانش را نزدیک نگه دارد: گزارش از پانل منینگ فرصتی را برای اطمینان دادن به اعضای گروه وابسته به TBA که اسمیت هنوز با آنها است، ارائه خواهد داد.

او همچنین می‌خواهد دشمنانش را نزدیک‌تر نگه دارد: رقبای بالقوه برای آرام کردن آنها شغل‌های کابینه‌ای پیدا می‌کنند. مطمئناً مبارزه ای وجود دارد که می توان با جاستین ترودو برای جمع کردن پایگاه انتخاب کرد. عقب نشینی های حزبی تا زمانی که همبستگی احزاب بهبود یابد ادامه خواهد داشت!

آیا کار خواهد کرد؟ احتمالا.

اما اگر نتیجه انتخابات نزدیک باشد چه؟ واقعا نزدیکه؟؟

فرض کنید NDP با 45 کرسی برنده شود. با اکثریت 87 کرسی و یک کرسی باقی مانده، آنها می توانند دولت تشکیل دهند.

این دولت می تواند چهار سال دوام بیاورد، تا زمانی که هیچ یک از MLA ها در مسابقات رقابتی دلیلی برای کناره گیری از کرسی های خود نداشته باشند. اما این یک درک ضعیف از قدرت خواهد بود که در معرض خطر قرار گرفتن در یک انتخابات میان‌دوره‌ای واحد است.

تقریباً به طور قطع به معنای پایان رهبری دانیل اسمیت در UCP است.

یا بگویید هنوز نزدیکتر است: 44 کرسی NDP و 43 UCP. این سناریویی است که در آن همه چیز در سیستم وست مینستر بسیار پیچیده می شود. یک MLA باید به عنوان سخنگوی مجلس قانونگذاری خدمت کند. برای حکومت کردن، یک حزب باید از اعتماد مجلس قانونگذاری برخوردار باشد، به این معنی که باید بتواند رای اعتماد به دست آورد.

اگر حزب اپوزیسیون مایل نباشد یکی از MLAهای خود را به عنوان سخنران پیشنهاد دهد، حزب برنده باید یکی از آنها را پیشنهاد دهد و تعداد MLAها را در مجلس باقی بگذارد.

هنجار در سیستم وست مینستر این است که، اگر از گوینده خواسته شود رای تعیین کننده بدهد، باید از وضعیت موجود حمایت کند. یعنی رای دادن در برابر هر چیز جدید، مانند قوانین دولتی. پس این کار نمی کند!

با فرض اینکه هیچ یک از MLA ها تمایلی به عبور از کف ندارند، این بدان معنی است که قانونگذار نمی تواند عمل کند. از آنجایی که هیچ یک از احزاب به احتمال زیاد مایل نیستند فوراً به جمع رای دهندگان برگردند، احتمال اینکه حزب بازنده حداقل برای مدتی، در حالی که برای انتخابات جدید آماده می شود، یک MLA را به عنوان سخنران پیشنهاد کند، بسیار خوب است.

به عنوان مثال، آنها احتمالاً خود را با یک رهبر جدید تقویت می کنند.

و بنابراین، چه حزب NDP یا UCP با نتیجه 44-43 پیروز شود، آلبرتا احتمالاً در سال 2024 یا 2025 به پای صندوق های رای بازخواهد گشت.

در سیاست آلبرتا، ما هرگز نمی توانیم یک نتیجه غیر محتمل را رد کنیم، بنابراین همه باید آماده باشیم تا ببینیم که رای روز دوشنبه چه تغییراتی را برای ما به ارمغان می آورد!