یک زن ادمونتونی قرار است ماه آینده از کانادا اخراج شود زیرا درخواست ویزای دانشجویی او حاوی یک نامه پذیرش جعلی بود – حتی اگر مقامات کانادایی معتقدند که او نمی دانست جعلی است.

کرمجیت کاور و وکیلش امیدوارند که درخواست اقامت دائم بر اساس دلایل بشردوستانه و دلسوزانه قبل از تاریخ برنامه ریزی شده حذف او در 29 مه بررسی شود.

منراج سیدو، وکیل او روز پنجشنبه گفت: “او در حال حاضر شکسته است.”

او به همان جامعه ای بازگردانده می شود که در آن مجبور می شود خود را در مجاورت خانه اش محبوس کند. این همان کاری است که او برای 18 یا 20 سال از زندگی خود انجام داد زیرا هر زمان مورد تمسخر، آزار و مسخره شدن قرار گرفت. او به دلیل ناتوانی اش از خانه بیرون رفت.»

Kaur در یک جامعه کوچک در پنجاب بزرگ شد که در آن یک تصادف در دوران کودکی منجر به ناتوانی جسمی شد که سمت راست بدن او را تحت تأثیر قرار داد.

در کانادا، دنیای او باز شد.

او دیپلم مدیریت مدیریت بازرگانی را به پایان رساند و در فروشگاه سخت افزاری که در آن در سراسر بیماری همه گیر کار می کرد به سمت سرپرست ارتقا یافت. سیدو گفت که کائور همچنین چیزی را تجربه کرد که هرگز فکر نمی کرد در هند امکان پذیر باشد – یک رابطه عاشقانه.

زمانی که در کانادا بود، او توانست مانند یک انسان عادی زندگی کند. سیدو گفت. اکنون او باید بدون تقصیر به عقب برگردد.»

فرار از یک زندگی تبعیض در وهله اول دلیلی بود که Kaur به کانادا راه یافت.

خانواده او یک نماینده مهاجرت استخدام کردند که نامه پذیرش جعلی را در درخواست ویزای او گنجانده بود. این تنها سال ها بعد توسط مقامات شناسایی شد.

خانواده کائور گزارشی را به پلیس پنجاب ارائه کردند. سیدو گفت که این مامور متهم شده بود، اما اکنون در حالی که همچنان به تهدیدهای کائور و خانواده اش ادامه می دهد، در حال فرار است.

آژانس خدمات مرزی کانادا در ایمیلی اعلام کرد که از نظر قانونی موظف به حذف اتباع خارجی غیرقابل پذیرش در کانادا است. اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا در مهلت مقرر پاسخ نداد.

سیدو از مقامات خواست تا زمانی که مهاجرت بتواند آخرین درخواست آنها را بررسی کند، دست نگه دارند. حدود چهار ماه پیش ثبت شد، این یک راه است که فقط در شرایط استثنایی در دسترس است، زمانی که راه‌های دیگر تمام شده‌اند.

سیدو خواستار رویکرد عملگرایانه تر برای حذف در مواردی شد که در آن جنایت، عوامل انسانی و دلسوزانه کافی وجود ندارد و فرد مورد نظر یکی از اعضای جامعه است که در صف مهاجرت قرار دارد.

سیدو گفت: «این اتلاف منابع است. “یک دست با دست دیگر صحبت نمی کند”