شاید اشتباه باشد که کمپین انتخاباتی این هفته آلبرتا را آغاز کنیم، مگر از نظر فنی.
با توجه به اینکه تاریخ مشخص انتخابات 29 می از مدت ها قبل مشخص شده بود، حزب حاکم و اپوزیسیون اصلی آن حداقل در بیشتر سال 2023 مبارزات انتخاباتی خود را به طور کامل انجام داده اند.
فراخوان رسمی انتخابات را شاید بهتر بتوان نشانگر 28 روز پایانی این رقابت طولانی دانست. این، به علاوه ما اکنون علائم چمن آبی و نارنجی داریم.
سرعت عجیب اتفاقات روز سه‌شنبه نشان می‌دهد که روز دوم رسمی کمپین چقدر کم معناست، در حالی که بسیاری از روزهای کمپین واقعی قبل از آن وجود داشته است.
یک کمپین هیچ کاری انجام نداد، دیگری هیچ چیز تازه‌ای انجام نداد، و دراماتیک‌ترین بخش روز در دادگاه لتبریج رخ داد و آرتور پاولوفسکی را به نمایش گذاشت که به شخصیتی در درام جاری آلبرتا درباره کووید و سیاست، عدالت و رهبری تبدیل شده است.
رهبر UCP، دانیل اسمیت، به طور کلی از دید عموم دور ماند. کمپین خصوصی، یک یا دو توییت، چیزی برای اعلام یا اظهار نظر در مورد جایی که او می‌خواهد آلبرتا را ببرد (البته می‌توان فرض کرد که پاسخ “به جلو” است. شعار او).
این همه رفت و آمد در مورد اینکه او از هر روزنامه نگاری یک سوال می گیرد و هیچ پیگیری نمی کند؟ به نظر می رسد که در بسیاری از یا بیشتر روزهای مبارزات انتخاباتی، هیچ سوالی در رسانه ها وجود نخواهد داشت و بدون پیگیری
سرعت فورد
استراتژی در این مورد واضح است: میزان لغزش ها یا اشتباهات رهبر حزب را که قبلاً مجبور به عقب نشینی از بسیاری از گفته ها شده است، محدود کنید. بسیاری از حامیان UCP نگران هستند که بزرگترین خطر برای کمپین چیزی است که ممکن است دانیل اسمیت بگوید.
یک مدل برای این وجود دارد: انتخابات انتاریو 2018. داگ فورد، رهبر جدید و بسیار غیرقابل پیش‌بینی حزب محافظه‌کاران استان، بیشتر تور رهبر خود را انجام داد. مصون از نظارت عمومی. کارساز بود و او در حال حاضر از دومین دوره اکثریت خود لذت می برد.
این بدان معنا نیست که این استراتژی بدبینانه نیست، زیرا مانع از آن نمی شود که رای دهندگان ایده ها و اصول یک نخست وزیر بالقوه را که در محیط های کنترل نشده تحت آزمایش استرس قرار گرفته است ببینند، یا ببینند که او چگونه به چالش ها یا چالش های مختلف پاسخ می دهد. سؤال کنید، یا بیشتر از اطلاعات دقیقی که کمپین از ما می‌خواهد درباره رهبر بدانید.
این فقط به این معنی است که قبلاً کار کرده است.
و سه شنبه برجسته ترین روز برای پایبندی اسمیت به کتاب بازی داگ فورد بود. پاولوفسکی، واعظ مناقشه برانگیز کلگری که اسمیت در ژانویه درباره مشکلات قانونی خود با او صحبت کرده بود، بود. به سه اتهام مجرم شناخته شد مرتبط با سخنرانی آتشین او که از کامیون داران خواست تا محاصره خود را در گذرگاه مرزی کوتس در سال گذشته حفظ کنند.
ممکن است حکم زندان در پی داشته باشد. نخست‌وزیر آلبرتا به این فرد محکوم به جنایت گفته بود که در مورد اتهاماتی مانند «تقریباً هفتگی» خود با مقامات ارشد دادگستری آلبرتا صحبت می‌کرد و از این که «نمی‌توان تصمیمی سیاسی برای پایان دادن به آن گرفت» ناامید بود – مثل عفو نخست‌وزیر. .
در حالی که فرصتی برای پرسیدن از او در مورد محکومیت خبرنگار تلفنی سابقش وجود نداشت، در عوض رسانه ها مجبور شدند که بیانیه مبارزات انتخاباتی را درخواست کنند. همانطور که نخست وزیر به صراحت اعلام کرده است، او در این مورد اظهار نظر نخواهد کرد زیرا این موضوع در حال بررسی کمیسیون اخلاق است و این روند باید رعایت شود.
(اسمیت در یک برنامه رادیویی صبح چهارشنبه ظاهر می شود، اگرچه برنامه UCP هیچ رسانه ای گسترده تری را ذکر نکرده است.)
در همین حال، ریچل نتلی، رهبر NDP، در حال برگزاری یک رویداد کمپین در دسترس رسانه‌ها بود و با بازی به سؤالی درباره حکم پاولوفسکی پرداخت. او گفت: «کاملا رک و پوست کنده آلبرتایی‌ها از ماهیت افراطی دیدگاه‌های آقای پاولوفسکی و این واقعیت که دانیل اسمیت به وضوح با او همسو بود، و از جمله آمادگی برای مداخله در اجرای عدالت از جانب او، بسیار عصبی هستند. .
احیای یک ایده
در غیر این صورت، نوتلی علناً برای پیگیری تجمع پر جنب و جوش روز اول در دفتری مملو از صدها حامی NDP چه کرد – و تا صبح روز سه‌شنبه می‌دانست که او تنها رهبر اصلی حزبی است که در مقابل دوربین‌های تلویزیونی و خبرنگاران خبری ظاهر می‌شود. آن روز؟
او روی یک تکه علف بادگیر در آن سوی خیابان از بیمارستان فوتهیلز کلگری ایستاد. او که در کنار یک پزشک، یک بیمار و یک نامزد ایستاده بود، در مورد برنامه NDP برای تقویت کلینیک های پزشکی با “تیم های بهداشت خانواده” صحبت کرد.
این یک پیشرفت جالب برای دسترسی پزشک است، اما همچنین قولی است که Notley اولین بار داده بود در فوریه در بخش طولانی تر و غیر رسمی کمپین آلبرتا.
رهبر در پاسخ به این سوال که چرا وعده قبلی خود را در روز دوم انتخابات مجدداً اعلام می‌کند، پاسخ دادند که در برنامه‌ی ایشان برای تأمین هزینه‌های طولانی‌مدت عصرگاهی این کلینیک‌های پزشکی با پرسنل، اقدام جدیدی وجود دارد.
نتلی افزود که مردم به اندازه ماه انتخابات در دو ماه قبل توجهی ندارند. که درست است. اما این نیز درست است که کسانی از ما که در تجارت اخبار فعالیت می‌کنند، تمایلی ریشه‌دار نسبت به گزارش دادن چیزهای جدید داریم، نه آنچه که تقریباً سه ماه پیش جدید بود.
سرعت تند این کمپین تا کنون ممکن است نشانه‌ای از این باشد که این کمپین چقدر شبیه ماراتن است، با فعالیت‌های دیوانه‌وارتر در هفته‌های بعد.
همچنین ممکن است بیانگر این باشد که هر دو طرف چه احساسی از رهبران و احزاب خود دارند، و اینکه چگونه امواج رادیویی و فضای اطلاعاتی با اطلاعات جدید ممکن است چیز زیادی به یک گفتگوی فشرده اضافه نکند.
اما بیایید از سکوت نهایت استفاده را ببریم. نه برای لذت بردن از آن (اگرچه کمتر خسته کننده است، و این تا حدی خوب است)، بلکه برای تأمل در آنچه در اوایل هفته منتشر شد.
وعده روز اول اسمیت بیش از یک روز ارزش داشت و کاملاً تاریخی بود: اولین کاهش مالیات بر درآمد استانی در بیش از دو دهه.
هشت درصد
براکت هشت درصدی مالیاتی جدید برای درآمد کمتر از 60000 دلار کاهش قابل توجهی از 10 درصد فعلی است. همچنین آلبرتا را با نرخ‌های سبک‌تر برای ساکنان کم‌درآمد در بریتیش کلمبیا و انتاریو نزدیک‌تر می‌کند – شکافی که مدت‌ها ادعای این استان را مبنی بر «مزیت مالیاتی» تضعیف کرد.
نباید وعده اسمیت برای کاهش نرخ مالیات را جدا از قول وی مبنی بر تغییر قوانین به منظور نیاز به رفراندوم قبل از هر دولت آینده در نظر گرفت. افزایش نرخ مالیات بر درآمد یک نخست‌وزیر باید از آلبرتایی‌ها برای تنظیم مالیات‌ها در یک جهت تأیید بخواهد، اما در صورت کاهش می‌تواند هر طور که می‌خواهد عمل کند.
بیایید آن را در ارتباط با نگرانی هایی که در آلبرتا وجود دارد نیز ببینیم به طرز خطرناکی متکی است در مورد حق الامتیازهای همیشه فرار نفت و گاز برای تأمین مالی برنامه های دولتی. اسمیت گفت که کاهش مالیات او یک میلیارد دلار از درآمد سالانه را از یک جریان نسبتاً پایدار درآمد حذف می کند.
پاسخ نتلی در آغوش گرفتن ارزش درآمد دولت بود – او پرسید که آیا اسمیت برای جبران کاهش مالیات خود از بخش بهداشت یا آموزش کاسته خواهد شد.
آنچه UCP وعده می دهد نمی تواند متوقف شود، گفتگوی درآمدی نسبتا وجودی آلبرتا است که احتمالاً روزی اگر درآمد منابع برای دوره های طولانی کاهش یابد، خواهد داشت. اما مطمئناً این گفتگو را محدود می کند، حتی با وجود اینکه مطمئناً برای مالیات دهندگان امروزی تسکین می دهد.
این مکالمه گسترده‌تر و عمیق‌تر از مکالمه‌ای است که آلبرتا در حال حاضر با آن درگیر است. فقط مشخص نیست که چقدر کسی می خواهد در آن شرکت کند و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد.
