این ستون نظر جف سالومون، کاندیدای دکترا در دانشگاه آلبرتا است که در مورد ثروت منابع استانی تحقیق می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بخش نظرات CBC، لطفاً به بخش سؤالات متداول مراجعه کنید.

ترن هوایی آلبرتا همچنان ادامه دارد.

در طول همه‌گیری در سال 2020، زمانی که قیمت نفت در محدوده منفی قرار گرفت، تاریخ ساخته شد. سپس در ژوئن 2022 افزایش یافت و به بالای 122 دلار در هر بشکه رسید – اما مدت کوتاهی پس از آن تقریباً به نصف کاهش یافت. تعجب کاهش تولید خارج از کشور قیمت ها را به محدوده 80 دلار بازگرداند.

در عرض دو سال، کتاب های استان از الف کسری 17 میلیارد دلاری به یک 10.4 میلیارد دلار مازاد، و اکنون بیشتر مازاد متوسط پیش بینی می شوند. سواری به این وحشی حتی سطح راحتی آلبرتا را نیز افزایش می دهد.

این نوسانات اخیر شاید لحظه ای را برای بازنگری در نحوه مدیریت درآمد منابع آلبرتا ارائه دهد.

تراویس تووز، وزیر دارایی مستعفی اخیراً گفته است که مایل است بررسی عمیق‌تری از آلبرتا ببیند.ساختار درآمد ناپایداردر همین حال، NDP آلبرتا طرحی را منتشر کرده است که توسط تاد هیرش، اقتصاددان سابق ATB مالی تهیه شده است، که توصیه می کند میزان درآمد منابع مورد استفاده برای عملیات دولت را محدود کنید.

نحوه پرداخت ما برای مواد غذایی

در حالی که این گفتگو به تاخیر افتاده و استقبال می شود، اما یک موضوع اساسی وجود دارد که باید بخشی از آن باشد. گزارش هیرش به درستی اشاره می کند که “درآمد حاصل از حق امتیاز منابع طبیعی در واقع درآمد نیست. آنها تبدیل یک دارایی به شکلی (مولکول های فیزیکی) به شکل دیگر (دلار) است.”

یا به بیان دیگر تبدیل سرمایه طبیعی به سرمایه مالی است. به این ترتیب، باید به این درآمد متفاوت از جریان درآمد دیگری که دولت به آن متکی است نگاه کرد.

در اواسط دهه 1970، زمانی که نخست وزیر وقت پیتر لوغید برای اولین بار دلیل نیاز به صندوق پس انداز هریتیج را مطرح کرد، هزینه درآمد منابع را با فروش خانه برای پرداخت هزینه مواد غذایی مقایسه کرد.

آلبرتا باید ارزش درآمد منابع را در طول زمان به حداکثر برساند زیرا به عنوان شکلی از سرمایه، محدود است. آلبرتا دارای ذخایر نفت و گاز یک قرن است. اما منسوخ شدن فناوری در حالی که ما به سمت دنیای صفر خالص حرکت می کنیم، نگرانی برای منابع پرهزینه و پر کربن ما است.

ارزش این منابع در 30 سال آینده چقدر خواهد بود، حدس هر کسی است.

اگر آلبرتا واقعاً این سرمایه را برای درازمدت مدیریت می کند، استان باید به نقطه ای برسد که بتواند پس انداز کند 100 درصد از درآمد منابعی که دریافت می کند. همه اش.

این به چند دلیل مورد نیاز است. اول، از آنجا که آلبرتا از نظر تاریخی پس انداز زیادی انجام نداده است – حتی در دوره Lougheed، پس انداز به 30 درصد از درآمد منابع محدود شده بود، و سپس به صفر کاهش پیدا کرد – باید کارهای زیادی انجام دهد. این رویکرد به آلبرتا اجازه می دهد تا آنچه را که می تواند حفظ کند، در حالی که هنوز می تواند.

دوم، صرفه جویی 100 درصدی به طور چشمگیری نوسانات بودجه را کاهش می دهد. آلبرتا هنوز هم می‌تواند به سود صندوق میراث برای هزینه‌ها متکی باشد – زیرا در این مورد، این یک جریان درآمد واقعی خواهد بود.

در واقع، تا همین اواخر آلبرتا به طور مداوم از سود ناچیزی که در صندوق میراث دارد به عنوان درآمد عمومی استفاده می‌کرد، و مقداری برای ضد تورم صندوق حفظ می‌شد. آلبرتا با سرمایه کمی بیش از 17 میلیارد دلار در سال 2021-22، تقریباً یک میلیارد دلار درآمد سرمایه گذاری به دست آورد.

به جای نوسانات چشمگیر آلبرتا که اخیراً تجربه کرده است، این جریان درآمد بسیار سازگارتر خواهد بود.

با توجه به اینکه بودجه آلبرتا حداقل 15 میلیارد دلار در سال درآمد منابع را برای سه سال آینده پیش‌بینی می‌کند، و با توجه به اینکه این ارقام باید سالم بمانند، زیرا نرخ‌های حق امتیاز بالاتری که توسط اکثر پروژه‌های شن‌های نفتی پرداخت می‌شود، طی یک دهه آلبرتا می‌تواند 150 میلیارد دلار بیشتر صرفه‌جویی کند. .

طبق برآورد من، این صندوق سالانه 10 میلیارد دلار درآمد بهره از یک منبع درآمد بسیار مطمئن تر برای دولت آلبرتا ایجاد می کند. در ابدیت

سوراخ کردن

این یک دیدگاه رادیکال جدید از جایی است که آلبرتا می تواند برود.

سوال اجتناب ناپذیر این است که چگونه می توان به آنجا رسید. ایجاد حفره 15 میلیارد دلاری در بودجه چیز کمی نیست.

متأسفانه دو چیز در مورد آلبرتا و آلبرتا صدق می کند. این استان سابقه افزایش هزینه‌ها را در زمان‌های خوب دارد و این هزینه‌ها را برای روزهای بد اجتناب‌ناپذیر قفل می‌کند.

نیازی به نقل آن نیست؛ من فقط نیاز به ارجاع دارم آن برچسب سپر برای رساندن این نکته

همانطور که جانت براون نظرسنجی اشاره کرده است، آلبرتایی ها بیشتر هستند مخالف مالیات نسبت به محافظه کاری مالی اتکا به درآمد منابع، انتظار هزینه های کلان و مالیات های کم را در فرهنگ سیاسی آلبرتا تثبیت کرده است.

آلبرتا آن را جشن می گیرد – فروش خانه برای پرداخت هزینه مواد غذایی – به عنوان مزیت آلبرتا. مالیات ها به قدری از نظر سیاسی تحقیر آمیز هستند که حتی زمزمه عبارت “مالیات بر فروش” را هم می توان گفت خودکشی سیاسی.

در حالی که این یک چشم انداز جسورانه از اینکه آلبرتا چگونه می تواند از ترن هوایی خارج شود، چه اتفاقی می افتد اگر آلبرتا تصمیم بگیرد که می خواهد به سواری ادامه دهد، چه اتفاقی می افتد؟

در میان مدت، فراز و نشیب ها بزرگتر خواهند شد. بودجه آلبرتا 2023 اشاره می کند که یک دلار تغییر در قیمت نفت، درآمد آلبرتا را تا 630 میلیون دلار افزایش یا کاهش می دهد. این میزان افزایش می یابد زیرا پروژه های نفتی بیشتری شروع به پرداخت نرخ های حق امتیاز پس از پرداخت می کنند.

ترور تومب، اقتصاددان برآوردها احتمالاً تا سال 2025 به 850 میلیون دلار برای هر دلار افزایش می یابد.

این نوسانات را ادامه خواهد داد زیرا دولت ها هزینه ها را در طول سال های فراوانی افزایش می دهند و در طول سال های فقر کاهش می دهند.

در بلندمدت، انتقال انرژی باید در نظر گرفته شود.

در حالی که برآوردهای اوج تقاضا برای نفت متفاوت است، شتاب در حال افزایش است. تقاضای نفت در سال 2050 به اندازه امروز نخواهد بود.

و در حالی که تلاش‌ها برای رقابتی کردن منابع ما در چنین آینده‌ای در جریان است، احتمال اینکه آلبرتا آخرین بشکه نفت باشد مخالف است.

اما با صرفه جویی در آنچه می توانیم در صورت امکان، اطمینان حاصل می کنیم که در آینده می توانیم خانه را نگه داریم، حتی اگر به این معنی باشد که برای انجام این کار باید بودجه خواربار فروشی را هم اکنون کم کنیم.

---

CBC Calgary از ایده های شما برای مقالات نظری کوتاه استقبال می کند. آیا نظر قوی ای دارید که می تواند بینش را بیافزاید و موضوع مورد توجه خوانندگان کلگری و آلبرتا را روشن کند؟ ما می خواهیم از تو بشنویم. پیشنهاد خود را به آدرس [email protected] برای ما ارسال کنید