برخی از کارشناسان می گویند ، بیماری همه گیر COVID-19 نه تنها شیوه زندگی ما را تغییر داده بلکه نوع نگاه ما به مرگ را نیز تغییر داده است.
بیش از 12000 کانادایی تاکنون به دلیل COVID-19 جان خود را از دست داده اند.
همراه ناگزیر مرگ – غم و اندوه – برای بسیاری از مردم دشوارتر شده است. اما یک مدیر تشییع جنازه و یک متخصص عزاداری می گویند خانواده های عزاداری که در طول همه گیری با آنها ملاقات کرده اند نیز از زندگی قدردانی کرده اند.
استیون فلمینگ ، استاد روانشناسی در دانشگاه یورک تورنتو می گوید: “احتمالاً در همه فرهنگ ها و گروه های مذهبی در سراسر جهان ، در زمان مرگ و بحران ، یک آیین وجود دارد.” وی نویسنده مقالات و فصل های مختلف کتاب در مورد غم و اندوه است.
“این مراسم اغلب به صورت برخی رفتارها و افکار خاص است که معنای نمادین دارند. وقتی این اتفاق می افتد ، ما می توانیم جامعه را بدانیم ، می توانیم ایمنی را در جایی که می توانیم احساسات خود را بیان کنیم ، درک کنیم و این درک را داریم که مرگ رخ داده است. “
فلمینگ می گوید ، اما در طی همه گیری ، خداحافظی از عزیزان از طریق تلفن به جای اینکه دستان آنها را بگیرد هنگام مرگ ، عزاداری را بسیار دردناک تر کرده است.
“این نوع دلسوزی و دلبستگی انسانی که از بین رفته است ، می تواند منجر به کسی شود که احساس تنهایی خارق العاده ای داشته باشد ، می تواند برای افسردگی نیز بذر بگذارد.”
مدیران تشییع جنازه
محدودیت در خدمات تشییع جنازه در بیشتر استانها همچنین مدیران تشییع جنازه را در چگونگی راحتی و دعا با بیماران بیمار و انجام مناسک پایان زندگی به چالش کشیده است.
دیوید روت از انجمن خدمات تشییع جنازه آلبرتا می گوید: “ما به عنوان متخصصان تشییع جنازه ، با خانواده ملاقات می کنیم و برنامه ریزی می کنیم که آنها دوست دارند چه کاری انجام دهند – خدمات ، دفن و سوزاندن آنها. و ما آنها را در این روند راهنمایی می کنیم.”
روت ، که همچنین مدیر خدمات تشییع جنازه پیرسون در کلگری است ، می گوید: از آنجا که خانواده ها کارهای سنتی ترحیم را برای عزیزانشان از دست می دهند ، گفتگو با آنها در مورد کنار آمدن با ضرر اهمیت بیشتری پیدا می کند.
“” ما قطعاً دیده ایم که خانواده ها با این گناه که نمی توانند در خدمت عزیزانشان ، در خدمت مادر یا پدرشان باشند ، دست و پنجه نرم می کنند ، زیرا به عنوان مثال آنها فقط نمی توانند از مرز ایالات متحده و کانادا عبور کنند. “
به طور کلی ، روت می گوید ، متخصصان تشییع جنازه و متخصصان عزاداری که در کانادا کار می کنند مشاهده کرده اند که آمریکای شمالی یک جامعه منکر مرگ است.
“ما به نوعی مرگ و میر خود را انکار می کنیم و مرگ بیشتر یک تجربه بالینی است. افراد به بیمارستان ها یا مراکز مراقبت مراجعه می کنند و سپس در آن مکان ها از دنیا می روند.
“در خارج از آمریکای شمالی ، مرگ بیشتر در خانه و در کنار خانواده اتفاق می افتد.”
روت و فلمینگ می گویند ، اما نوع نگاه کانادایی ها به مرگ از زمان ورود COVID-19 به کانادا تغییر کرده است.
روت می گوید: “خانواده هایی که به آنها خدمت می کنیم ارزش غصه خوردن را می بینند و … مرگ همان چیزی است که هست. ما نمی توانیم آن را تغییر دهیم.”
هر دو آنها می گویند که همه گیری باعث شده است که کانادایی ها از زندگی استقبال بیشتری کنند ، زیرا دیدن آنها و صحبت کردن با یکدیگر و بودن با مردم در هنگام مرگ محدود شده است.
فلمینگ می افزاید: “من به عنوان یک ملت ، فکر می کنم و امیدوارم که پس از توزیع این واکسن ، این درس ها را حفظ کنیم.”
“در درد هدف وجود دارد. امیدوارم این کشور اجازه دهد COVID زندگی ما را آگاه کند ، نه اینکه آن را تعریف کند.”
این داستان با کمک مالی فیس بوک و همایش خبری مطبوعات کانادایی تولید شده است ، که در روند تحریریه دخیل نیست.
